Interviews en Recensies

Recensies

De kracht van een melodie

Franz von Chossy ©Donata van de Ven

Franz von Chossy Trio, cd-presentatie ‘Life Theater’
Vrijdag 31 januari 2020 in Paradox Tilburg

Als er één ding is wat de muziek van pianist Franz von Chossy kenmerkt, dan is dat wel gevoel voor melodie. Daarmee, en door zijn technische begaafdheid is hij in staat om uitgesproken beeldend te componeren. De magie ontstaat op het podium, als hij het speelt, want hij is een verhalenverteller pur sang. De cd ‘Life Theater’ (2019), die de in München geboren pianist met zijn trio in dit concert ten gehore bracht, is daar een mooi voorbeeld van. Von Chossy bespiegelt hierop in negen stukken verschillende episodes in zijn leven. Stukken waarin het allemaal draait om een melodie. Hij musiceert vanuit zijn klassieke achtergrond en in zijn spel ontstaan daardoor – ook improvisatorisch – prachtige wendingen en verbuigingen. Zoals bijvoorbeeld in ‘Inner Child’ en ‘The Wanderer’, waar de kracht van de melodie zo sterk is.


Overigens was het alweer even geleden dat er een album van het trio uitkwam na ‘Awakening’ in 2008 en ‘Pendulum’ in 2010. In 2012 volgde ‘When the World Comes Home’ van zijn kwintet. Von Chossy heeft echter niet bepaald stil gezeten, gezien zijn aandeel – internationaal – in onder andere Arifa, het Alex Simu Quintet en het Pascal Schumacher Quartet. Samenwerkingen die al jaren teruggaan en belangrijke pijlers vormen in zijn carrière. Von Chossy’s trio waarmee hij nu opgenomen heeft, bestaat verder uit bassist Clemens van der Feen en drummer Kristjan Krajnčan. Welke laatste verhinderd was en voor de gelegenheid werd vervangen door Martin Hafizi.

Van der Feen en Von Chossy spelen ook al jaren samen en zijn daardoor goed op elkaar ingespeeld. Van der Feen neemt een belangrijke plek in naast de pianist. Het zegt veel over de fijngevoeligheid van deze bassist, maar hij weet precies wat Von Chossy bedoelt en voelt zijn lyriek uitstekend aan. Plukkend of strijkend op zijn contrabas, kleurt hij met ritmische lage, maar ook met zangerige hoge bastonen. Net waar het binnen de composities past. De jonge Hafizi is ritmisch zeer sterk en blaakt van de energie. In de eerste set was het daardoor soms even zoeken naar de juiste balans binnen het triogeluid. Op zich niet zo vreemd omdat ze nog niet zo vaak hebben samengespeeld. En het levert soms weer mooie, nieuwe inzichten op, zeker in de heftigere acceleraties, zoals in ‘Anima’s Beast’.

Franz von Chossy is een bijzondere pianist en een man van weinig woorden. Het is geweldig om te zien hoe zijn gevoeligheid zijn weg vindt via de muziek, zodat wij daarvan kunnen genieten. In een interview wat ik jaren geleden met hem had, spreekt hij zich daarover uit, met welke mooie woorden ik graag wil afsluiten:

Von Chossy: “Aan de oppervlakte ben ik niet de meest emotionele mens, maar ik kan wel makkelijk geraakt worden en in de muziek kan ik dat beter uitleven. Ik vind het heel moeilijk om te praten over muziek. Als ik speel zijn er niet echt beelden, dan is het heel subtiel. Het is abstract en voelt gewoon als een andere wereld, waar je geen woorden hoeft te gebruiken, een andere dimensie. Als je ophoudt met spelen, duurt het even voordat je weer terug bent op aarde.”