Bassist Udo Pannekeet is in Nederland vooral bekend geworden door zijn aandeel in het Tim Langedijk Trio, Great Eyeballs en The Pitch Pine Project. In 2013 kwam zijn eerste soloalbum ‘On’ uit, met pianist Jeroen van Vliet, drummer Pascal Vermeer en saxofonist Erwin Vann. De afgelopen drie jaar maakte Pannekeet internationaal furore met Focus. Hij sloeg zijn vleugels uit, reisde de wereld over en werd er, naar eigen zeggen, een betere muzikant van. Met ‘Electric Regions’ geeft hij de luisteraar daar een inkijkje van en is zijn tweede soloalbum een feit.
De cd bestaat uit vijf tracks, waarvan de eerste ruim de helft van de totale speeltijd beslaat. Interessant! Het idee voor ‘Electric Regions’ ontstond ergens in 2015 waarbij Pannekeet voor de uitvoering al meteen een groot ensemble in gedachten had. Het belandde door allerlei redenen op de plank, waar het jaren later, in 2018, weer vanaf kwam.
Pannekeets omzwervingen hadden hem nieuwe energie gebracht, en dus input voor nieuwe muziek. Je kunt dit album dan ook beschouwen als een tussenstop, een som van momenten in een muzikale wereldreis. Het vertaalt tevens zijn persoonlijke ervaringen in composities, bouwend op de ontwikkeling die hij als muzikant de afgelopen jaren heeft doorgemaakt.
Met de intro van de eerste track, ‘Electric Regions Part One’, maakt Pannekeet meteen een statement. Kort en melodieus zet hij zich als bassist op de voorgrond en bepaalt hiermee het uitgangspunt van deze cd. Daarna ontrolt zich een tapijt van klanken, ritmes en stijlen. Een patchwork van wereldse geluiden en ervaringen. De verschillende ‘regionen’ in het nummer zijn eigenlijk zorgvuldig aan elkaar geregen avonturen op zich. Lekker in het gehoor liggende, stevig swingende scènes, afgewisseld met jazzy intermezzo’s en melodieuze beschouwingen. De blazers als sectie maken het orkestraal en individueel zijn ze zeer mooi op goedgekozen momenten ingezet. Omgevingsgeluiden die hier en daar subtiel op de achtergrond te horen zijn, geven een indicatie van een sfeer of locatie uit Pannekeets beleving en daardoor richting aan het verhaal.
Ook ‘The Antibes Situation’ is een oudere compositie (2004). Het werd nooit eerder opgenomen, maar voor de gelegenheid in een nieuw jasje gestoken. Het is geïnspireerd op een dag die rampzalig begon, maar uiteindelijk toch een hele goede bleek te zijn. In de muziek is de urgentie voelbaar. Verder bevat deze cd drie nieuwe stukken waarvan ‘Little Nura’ opvalt door de eenvoud. Pannekeet schreef het voor zijn pasgeboren dochter. De gevoelige melodie is klein en kwetsbaar, maar groot in het gebaar.
Aan dit project werkten maar liefst 15 muzikanten mee – Pannekeet weet zich te omringen met Neerlands topmusici, waarvan vijf gitaristen! Verlekkert u zich dus gerust op meerdere virtuoze soli. Naast onbegrensde muzikaliteit ademt dit project samenwerking, vriendschap en liefde voor de muziek. Kortom, ‘Electric Regions’ is een boeiend relaas dat vraagt om meerdere luistermomenten.
Udo Pannekeet bass, synth-bass, synths, vocals, drum
programming
Marcel Serierse drums, percussion
Rein Godefroy piano, synths
Jelle Roozenburg guitars, baritone guitar
Martijn van Iterson guitar
Eef Albers guitar
Menno Gootjes guitar
Tim Langedijk guitar
Ilja Reijngoud trombone
Jan van Duikeren trumpet
Nils van Halften saxophones, Bass Clarinet
Tom Beek tenor saxophone
Remco de Landmeter Flutes
Rene ten Cate Vibraphone
Jos de Haas Percussion
