Shayna Steele
Zaterdag 16 maart 2019 in Paradox, Tilburg
Er kwam een moment waarop het niet meer genoeg was. De achtergrond koortjes, altijd in de schaduw van anderen staan. Mooie jaren waren het, waarin ze zong met veel grote artiesten. Dankbaar, geïnspireerd, maar gegroeid en zeer gemotiveerd was ze klaar om vóór op dat podium te staan. Om zelf te bepalen wat, hoe en wanneer, om haar eigen talent te exposeren. En dat talent – de stem – heeft ze, de drive en het temperament ook. Dus Shayna Steele spreidde haar bevallige vleugels en vloog uit. De wijde wereld in.
Shayna Steele werd geboren in Californië (1975), groeide op in Mississippi en woont nu in New York. Haar carrière laat zich sieren door haar aandeel in de background vocals bij o.a. Rihanna, Kelly Clarkson, Bette Midler, John Legend en Moby. De lijst is lang en uitgebreid. Steele floreert in verschillende genres variërend van soul, blues en gospel en schakelt moeiteloos over naar retro, r&b en … jazz. Ze werkte samen met Bjorkestra, Dave Douglas en trad op met verschillende bigbands. De doorbraak kwam in 2014 op het North Sea Jazz Festival waar ze de lead vocals deed bij Snarky Puppy. Dit werd zo goed ontvangen dat ze besloot de track ‘Gone Under’ op te nemen. Hiermee gaf ze het startschot voor een serieuze solocarrière. Inmiddels staan er een EP en twee cd’s op haar naam, waarvan ze op ‘Rise’ de medewerking kreeg van gevestigde jazznamen als Christian McBride, Andy Schnitzer en Eric Garland. Haar derde album genaamd ‘Watch Me Fly’ komt binnenkort uit.
Op het Tilburgse jazzpodium werd heel snel duidelijk wie Steele is, wat ze kan en waar ze voor staat. Haar stem is gigantisch, haar persoonlijkheid charismatisch en haar performance heeft de drive van een uitbarstende vulkaan. Ze presenteerde er onder meer stukken van haar nieuwe album, waaronder eigen composities en een aantal klassiekers. Hierbij werd ze begeleid door een zonder meer fantastische band, waarvan drummer Ross Pederson de monden deed openvallen met zijn technische veelzijdigheid, ingewikkelde ritmieken en geconcentreerde toewijding. Veel van alles soms, maar de stuiterende vuurbal – als visualisatie van de chemie die ontstond – schroeide alle overtollige ballast, rustend op onze schouders weg die hij denderend door de zaal tegenkwam. Daarmee en met een paar kleine, gevoelige ballads won deze diva de harten van het publiek. Toch heel fijn zo op het einde van een drukke week.
Steele vertelt verhalen over haar leven. Bijvoorbeeld dat ze met haar familie over de wereld hopte en zich daardoor soms ontheemd voelde: “I grew up all over the world and it was hard to call any place home for most of my life”. Ze vertelde over de diepe band met haar vader die trompettist was en nog niet zo lang geleden overleed en over de liefde voor haar jonge dochter. Al die verhalen vertaalde ze in composities, songs die op eerdere albums staan of nu op het nieuwe worden uitgebracht. “I am outrageous, larger than life” zijn de eerste veelzeggende woorden op deze nieuwe plaat, verklankt in de eerste track ‘Be’. Woorden die getuigen van kracht, hoop en zelfvertrouwen.
